Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Επιβεβαιώνονται που μόνοι τους


Εγινικεν πολλή συζήτηση και πολλοί επροσπαθήσαν να καταλάβουν τη στάση του Πολυβίου και αν αυτό που έκαμε έκρυφκε που πίσω άλλα συμφέροντα. Μάλιστα ορισμένοι που εμάς εσκεφτήκαμε ότι τούτο το πανηγύρι όλο γίνεται εκτός από οικονομικούς και για πολιτικούς λόγους. Εξητημάσαν μας καμπόσοι που ετολμήσαμε να το σκεφτούμε τούτο το πράγμα, αλλά μετά από κάποια γεγονότα νομίζω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. 
Αναβολή τις συνάντησης της Νέας Υόρκης με τον Μπαν Γκι- μουν και τον Ντερβίς Ερογλου ζήτησαν από τον Πρόεδρο Χριστόφια πρώτος και καλύτερος χτες ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μάριος Καρογιάν και σήμερα η ΕΔΕΚ δια στόματος Δημήτρη Παπαδάκη.
Ο Καρογιάν επικαλέστηκε «την απουσία ουσιαστικής προόδου – σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και την όποια ενημέρωση έχουμε - καθώς και την κορύφωση της τουρκικής αδιαλλαξίας, όσο και την αδυναμία για κατάλληλη προετοιμασία της ε/κ πλευράς λόγω της πολιτικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε». Μάλιστα ο Μάριος είδε ότι έχει ατονίσει και ο θεσμός του Εθνικού Συμβουλίου λέγοντας ότι δεν έχει ουσιαστική ενημέρωση. Αυτό που φοάται όμως περισσότερο ο Μάριος ένει η διαδικασία του πάρε-δώσε που μπορεί να έχουν οι δύο ηγέτες. Ενώ στην περίπτωση του μακαρίτη του Τάσσου ήταν σίγουρος ότι κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν, ούτε λόγος. Είχαν το σίουρο ότι λύση δεν επρόκειτο να δούμε ποτέ μες τούτον τον τόπο. Το δε παπαγαλάκι σήμερα κ.Παπαδάκης βασικά λέει τα ίδια επικαλούμενος και τούτος την πολιτική κρίση αφού ο Πρόεδρος δεν δέχθηκε το πόρισμα Πολυβίου. Ούλλο κινδύνους βλέπουν τούτοι και φωτιές. Ο φόβος και ο τρόμος τους φυσικά ένει να μην υπάρξει ουσιαστική πρόοδος για το Κυπριακό, ο φόβος τους είναι να μεν κοντέψει να το λύσει ύστερα εν θα έχουν τίποτα για να τάσσουν τους πρόσφυγες και να αλιεύουν ψήφους, ύστερα εν θα έχουν να λαλούν ότι διαφωνούν με το ΑΚΕΛ για το εθνικό ζήτημα και βουρούν τον Συναγερμό που πίσω. Το σίγουρο ένει πως το πρόβλημα τους εν πολλά μεγάλο, αλλά το δικό μας εν μεγαλύττερον που τους ανεχόμαστε και ανεχτήκαμεν τους πολλά χρόνια. Κανεί πιον. Και έτσι έναν άσχετο αλλά πολλά σχετικό παγκόσμιο ραντεβού δίνουν οι «Αγανακτισμένοι» για τις 15 Οκτωβρίου. Οχι οι δικοί μας μα οι ορίτζιναλ. Αναμένεται ότι θα γίνουν 400 κινητοποιήσεις σε τουλάχιστον 45 χώρες. Οι «Αγανακτισμένοι» όλου του κόσμου εννα συγκεντρωθούν  για μία παγκόσμια, ειρηνική διαδήλωση. Σκοπός τους; Να διατρανώσουν και να φωνάξουν κατά της κρίσης, της παγκόσμιας, κατά της ανεργίας, των ύπουλων παιχνιδικών των παγκόσμιων αγορών που πίννουν το αίμα των φτωχών. Ακόμα και στην Ιταλία σήμερα είχαν διαδηλώσεις, οι μαθητές γιατί η κρίση χτυπά το εκπαιδευτικό τους σύστημα. Δαμέσα σκέφτονται να βάλουν δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια, έτσι είπε ο Τορναρίτης, και ύστερα εδιαμαρτύρετο γιατί κάποιοι εδιαστρεβλώσαν εκείνα που είπε αφού εννούσε ότι εν θα πληρώνουν οι άριστοι, οι ειδικές κατηγορίες τζαι οι άποροι. Οι μέτριοι ήντα που εννα κάμουν δηλαδή;να μείνουν αγράμματοι;
Για τούτα ούλλα εννα διαμαρτυρηθούν οι Αγανακτισμένοι με για παραιτήσεις, με για ενόχους με για τίποτε άλλο. Ετσι ένει όμως τζείνοι που εν χορτάτοι γεννά το μυαλό τους διάφορες μηχανορραφίες οι υπόλοιποι που πεινούν προσπαθούν να επιβιώσουν. 

Για προβληματισμό


Δημοσιεύθηκε σήμερα σε εφημερίδες ίσως προβληματίσει

«Τελικά κ. Πολυβίου ποιος είστε;

Στις 10 Οκτωβρίου ο κ. Πολυβίου θα παρουσιαστεί στο Δικαστήριο που εξετάζει την υπόθεση της συντριβής τους αεροσκάφους της Ηelios υπερασπιζόμενος την εταιρεία και αγορεύοντας ενάντια σε αυτό ακριβώς το κατηγορητήριο «Ανθρωποκτονία λόγω αμέλειας γιατί γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν»... Το ίδιο κατηγορητήριο που απορρέει από το πρόσφατο πόρισμά του για τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Φαίνεται πως οι γνώσεις που αποκόμισε από την υπεράσπιση της Ηelios τον βοήθησαν να συντάξει το ίδιο κατηγορητήριο!
Αλήθεια κ. Πολυβίου που ήταν η ανθρώπινη πλευρά σας, η αστείρευτη ευαισθησία σας όταν αναλαμβάνατε την υπεράσπιση της Ηelios, της εταιρείας που οδήγησε στο θάνατο 121 άτομα, που μαύρισε τη ζωή δεκάδων οικογενειών κάνοντας το κοιμητήριο καθημερινότητά τους; Πού ήταν η αδιαμφισβήτητη νομική υπόστασή σας όταν δεν δόθηκε στη δημοσιότητα, όταν αποσιωπήθηκε το πόρισμα Καλλή που καταδίκαζε και υποδείκνυε το εγκληματικά ανεύθυνο και ελλειμματικό σύστημα που κυριαρχούσε στην πολιτική αεροπορία, όταν πραγματοποιούσε μηδενικούς ελέγχους και άφηνε να πετάνε αεροπλάνα με ευρήματα υψηλής επικινδυνότητας;
Τελικά κ. Πολυβίου πόσο εύκολα μπορείτε να επιλέγετε πλευρά;
Πάντως αν θέλετε φωτογραφίες θυμάτων έχουμε 121 να σας δώσουμε.
*ΣΩΤΗΡΗ ΣΩΤΗΡΙΑΔΗ* Συγγενή  θυμάτων της Αεροπορικής Τραγωδίας- Δολοφονίας»

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Eγυάλλισεν το μάτι τους



Η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης θα γίνει η Κύπρος σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χιούστον Μιχάλη Οικονομίδη μετά τον εντοπισμό και την οικονομική εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Σίγουρα αυτό είχαν υπόψην τους οι διάφοροι και εγιάλισεν το μάτι τους. Που να αφήσουν τον εκπρόσωπο της εργατικής τάξης να χειριστεί ένα τέτοιο ζήτημα. Πρέπει εδώ και τώρα να πέσει κάτω. Δρομολόγησαν το πολιτικό πραξικόπημα τους προώθησαν και τη μαριονέττα τους, και έπισαν την κυβέρνηση στον ύπνο. Σιγά που τους νοιάζει για 13 χαμένες ψυχές δαμέ δεν νοιάστηκαν για τους χιλιάδες των νεκρών. 
Τόσοι Φονιάδες έμειναν ατιμωρήτοι εδώ και 37 χρόνια. Σήμερα βρίσκονται κάτω από την ομπρέλα διαφόρων κομμάτων και ζητούν και τα ρέστα, μιλούν για δικαιοσύνη και δημοκρατία. Ποιοί αυτοί που την κατέλυσαν. Ενα Φάκελο της Κύπρου και τον έχουν γραμμένο πιο κάτω και που τα παλιά τους παπούτσια. Το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της Κύπρου και ούτε που νοιάστηκαν και συνεχίζουν να συγκαλύπτουν υπόπτους. Εγινε μια έκρηξη που την ευθύνη κανονικά την έχει και πάλι ο στρατός ως οι ειδήμονες επί του θέματος, παραμερίζοντας τις όποιες πολιτικές ευθύνες και έτρεξαν να τα φορτώσουν όλα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα είχε ενδιαφέρον αν η έκρηξη αυτή γινόταν εν έτει 1995 ή πιο μετά ας πούμε ακόμη και το 2003. Η αν συγκυριακά δεν ετίθετο τωρά θέμα φυσικού αερίου, το οποίο δίνει ίσως μια ελπίδα ότι θα υπάρξουν εκ των πραγμάτων πιέσεις προς την Τουρκία για λύση του Κυπριακού. Είναι όλα τούτα που γυρίζουν μες στο μυαλό και της άρχουσας τάξης και σιγά μην αφήσει έναν εκπρόσωπο της εργατικής τάξης να συμβάλει στην ανάκαμψη της οικονομίας με πιθανή εξεύρεση φυσικού πλούτου ή να οδηγήσει τη χώρα σε επανένωση.